تعارض عام و خاص مطلقتعارض عام و خاص مطلق به تنافی مدلول دو دلیل دارای نسبت عموم و خصوص مطلق می گویند. ۱ - تعریفتعارض عام و خاص مطلق، مقابل تعارض عام و خاص من وجه و به معنای تنافی مدلول دو دلیل لفظی است که نسبت میان آن دو، عموم و خصوص مطلق می‌باشد. ۱.۱ - مثالمانند: تعارض «اکرم العلماء» با «لا تکرم النحاة». ۲ - صور تعارض عام و خاص مطلقاصولیون برای تعارض عام و خاص مطلق چهار صورت تصور نموده‌اند: ۱. تاریخ صدور عام و خاص معلوم و مقرون به یک دیگر است؛ مشهور اصولی‌ها معتقدند در این جا، عام به وسیله خاص تخصیص زده می‌شود؛ ۲. تاریخ صدور عام و خاص معلوم است، ولی عام بر خاص مقدم است؛ ۳. تاریخ صدور هر دو معلوم است، ولی خاص بر عام مقدم است؛ ۴. تاریخ صدور هر دو مجهول است. [۲]
مقالات اصولی، موسوی بجنوردی، محمد، ص۱۰۱.
[۳]
التعارض و الترجیح بین الادلة الشرعیة، عزیز برزنجی، عبداللطیف عبدالله، ج۲، ص۱۱.
[۴]
الموجز فی اصول الفقه، سبحانی تبریزی، جعفر،ص۴۱۹.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۳۳۱، برگرفته از مقاله «تعارض عام و خاص مطلق». رده‌های این صفحه : اصطلاحات اصولی | اصول فقه | تعارض ادله | تعارض عام و خاص | عام و خاص | مباحث الفاظ | مطلق و مقید
|